Het echte acht uur journaal
leestijd: 8 min

"Vandaag in het Echte Acht Uur Journaal: weer duizenden Nederlanders ingeënt met ziekmakend 'vaccin', politie negeert feiten over Satanisch netwerk en, er is een olifantje geboren in Artis." 

Marieke wrijft in haar ogen en schenkt een tweede glas wijn in. Eigenlijk zou ze moeten zorgen voor iets van avondeten, maar de research voor het Echte Acht Uur Journaal en opnames nemen zoveel tijd in beslag dat er soms gewoon te weinig tijd over is voor zichzelf.

Refresh 

De reacties op de uitzending van vanavond stromen binnen. Het vermoeide gevoel van zojuist maakt plaats voor trots. Er hebben meer dan duizend mensen live gekeken en het worden er elke dag meer. Dit gevoel, dat is waarom het allemaal waard is, de vele uren aan onderzoek, de interviews, de confrontaties met mensen die hun ogen nog niet hebben geopend, of erger met mensen die haar bewust tegenwerken. Maar haar trouwe volgers, die altijd kijken en altijd lieve berichtjes achterlaten, voor hén doet ze het. En om de ogen te openen van iedereen die nu nog ziende blind is.

Dat Marieke zich ooit weer zo zou kunnen voelen nadat 'het' gebeurde, dat was destijds bijna niet voor mogelijk te houden. Dat ze mensen kon helpen in plaats van te zwelgen in zelfmedelijden en verdriet. En natuurlijk was het ook fijn om de bevestiging te krijgen dat ze niet gek is geworden. En dat 'het' niet haar schuld is, maar dat het hele incident eigenlijk niet te voorkomen is geweest. Dat het iedereen had kunnen overkomen.

Refresh

Niet alle reacties op haar kanaal zijn bemoedigend. Ene Lenette D., de anonieme sloerie, vindt het nodig om onder elke uitzending te roeptoeteren dat Marieke gek is, een wappie, een complotdenker. En dat mensen niet naar haar moeten luisteren. Verschrikkelijk. Het is toch zeker een vrij land en Marieke heeft net zoveel recht om haar mening te verkondigen als ieder ander. Als Lenette D. eens haar ogen zou openen, als zij eens zou weten wat Marieke heeft meegemaakt...

"Het spijt me voor jou dat je je ogen nog niet kan openen voor de waarheid. Ik zou ook willen dat alles wat ik heb ontdekt niet waar is, maar helaas is dat het wel. Ik hoop dat je nooit hoeft mee te maken wat ik heb meegemaakt. Dat wens ik niemand toe. Maar het zou je wel aan enig inzicht helpen."

Reply

Een onprettige druk vormt zich achter Marieke's oogbollen, en haar keel voelt onaangenaam dik en pijnlijk. Nog maar een glas wijn om de gemoederen te bedaren. Het euforische gevoel verdwijnt naar de achtergrond. Ze voelt zich weer leeg en moe. Misschien moet ze nou toch maar eens wat gaan eten. Even snel een boterham met kaas of zo. En dan morgen weer iets gezonds om de tempel die haar lichaam is te eren.

Refresh

"Ik weet precies wat je hebt meegemaakt en het was je eigen stomme schuld. Je bent een slecht persoon Marieke. Al heb je honderdduizend zwakzinnigen die in jouw fantasieën geloven, je bent en blijft slecht. En dat heb je helemaal aan jezelf te danken." 

Die hoer weet echt van geen ophouden. Wie is zij dat ze denkt te weten wat haar is overkomen. Weet je wat? Alles wat deze anonieme slappeling denkt te zeggen te hebben, Marieke heeft een hele schare mensen die wel in haar geloven. Achter haar staan en haar steunen. Misschien doen ze dat soms in wat sterkere bewoordingen dan waarvoor zij zelf zou hebben gekozen, maar het is evengoed een fijn idee.

Refresh

"Lenette D. heet eigenlijk Samira Smets en ze woont in Tilburg aan de Dennelaan 31" reageert ene GewoonHarry_3. "Ik zeg dit omdat ik Marieke niet ongestraft zwart laat maken. Het EAUJ is een van de weinige plekken waar nog wordt gezegd waarop het staat. Als iemand Samira een lesje wil leren, dan hou ik ze niet tegen."

Samira. Natuurlijk. Natuurlijk verschuilt haar vroegere hartsvriendin zich onder een schuilnaam. De lafaard. Als het al Marieke's schuld zou zijn, dan zeker ook die van Samira, misschien nog wel meer! Ze was er immers zelf bij en wat deed zij om het te voorkomen? Niets! De beslissing is genomen, Marieke moet haar volgers vertellen over het incident. Dat is ze aan hen verplicht. Ze kan hier niet een fittie gaan uitvechten met haar voormalige bestie zonder dat mensen begrijpen waarom.

Maar eerst een plens koud water in haar gezicht en haar make-up fatsoeneren. De mascara zit inmiddels overal behalve op haar wimpers. Hoewel, uitgelopen mascara kan misschien ook extra sympathie opwekken bij haar volgers.

Nee, nee. Boven de emoties blijven staan, hou het bij de feiten. Hou het zakelijk en professioneel.

Oh ja, ze zou nog een boterham met kaas eten.

Adem in, adem uit. Je lichaam is een tempel. Je hebt zelf de controle over wat je voelt en hoeveel je voelt. Microfoon aan, camera aan en go.

"Lieve volgers. Als journalist vertel ik liever niet teveel over mijn privéleven. Ik leef voor de feiten, zoals jullie weten. Toch voel ik mij nu genoodzaakt om te vertellen wat mij is overkomen. Ik word gedwongen dit te vertellen door de schokkende beschuldigingen van Lenette D. ofwel Samira Smets, die ik tot een paar jaar geleden nog beschouwde als mijn allerbeste vriendin.

Wat mij is overkomen, dat wens je je ergste vijand nog niet toe. Ik wens het zelfs Samira niet toe, hoewel ik alle reden heb.

In de zomer van 2018 ben ik met Samira en mijn dochter Loïs van nog net geen twee naar het strand gegaan. Toen ik voor mijzelf en Samira een drankje ging halen en voor Loïs een ijsje, sloeg het noodlot toe. Terwijl ik weg was, zou Samira mijn kleine meisje in de gaten houden. Maar toen ik terugkwam was Samira verdiept in één of ander tijdschrift en was Loïs nergens te bekennen. Mijn mooie en perfecte kindje, mijn dochter, was weg."

Shit, toch weer die tranen.

"Sorry, lieve volgers. Ik zit erg hoog in de emoties als het gaat om mijn dochtertje. Maar wie zou dat niet hebben?

Samira en ik hebben het strand afgezocht en iedereen gevraagd of ze mijn kindje hebben gezien. De strandwachten werden ingelicht en uiteindelijk werd ook de politie ingeschakeld. Slechts één man had iets gezien. Hij heeft Loïs zien lopen aan de hand van een man met een rode pet op. Hoe de ontvoerder van mijn dochter er precies uitzag kon de man niet met zekerheid zeggen door die rooie pet. Wel dat hij licht getint was, een lang en lenig lichaam had en een zwarte zwembroek droeg.

Die man heb ik nooit gevonden, en mijn dochter heb ik nooit meer teruggezien. Dood of levend. De politie en de strandwacht hebben nog uren gezocht en niets gevonden. Geen spoor van mijn dochter.

Ik ben die dag alles kwijtgeraakt waar ik voor leefde. Maar de tip van de getuige liet mij niet meer los. Ik heb me er in vastgebeten, zoals elke moeder zou doen."

Mariekes gezicht is nat en waarschijnlijk zit haar mascara weer over haar hele gezicht. Dit gaat helemaal niet zoals ze dat wilde. Maar het is te laat om te stoppen.

"De politie deed niets met de tip. Dus ben ik zelf op onderzoek uitgegaan. Ik stuitte op een netwerk van satanisten. De rechercheur die Loïs zaak zou moeten onderzoeken maakt er onderdeel van uit. Ze ontvoeren kinderen en verkopen die door aan de elite. God mag weten wat ze met de kinderen doen. In het beste geval worden het slaven die hun meesters moeten voorzien in al hun behoeften. In het ergste geval worden ze geofferd tijdens hun zieke rituelen.

Lieve volgers, jullie begrijpen dat ik niet graag word herinnerd aan die vreselijke zomerdag in 2018. Maar het is wel de reden dat ik nu weet wat ik weet. Al had ik het liever niet geweten.

Samira heeft nooit haar excuses aangeboden voor wat er die dag is gebeurd. Misschien kan ze niet onder ogen zien wat er is gebeurd, of ze maakt onderdeel uit van het complot. Hoe dan ook blijft ze maar leugens verspreiden over mij en wat me is overkomen. Ze is daar geweldig goed in. Zelfs mijn man heeft ze overtuigd. Hij trapte eerst in haar leugens en nog geen jaar later stapte hij met haar in het huwelijksbootje. Met háár. Jullie kunnen je voorstellen hoe gebroken ik was.

Ik ben dankbaar voor jullie, lieve volgers. Ik weet dat jullie mij wel geloven. Ik hou van jullie, en zoals altijd: blijf alert, blijf veilig. Tot het volgende Echte Acht Uur Journaal."

Camera uit. Microfoon uit. Marieke is gesloopt. Emotioneel uitgeput en bevreesd voor de reactie van Samira. Bang voor de leugens die ze nu weer zal vertellen om Marieke zwart te maken. Leugens hebben ervoor gezorgd dat ze niet alleen haar dochter, maar ook haar man kwijtraakte. En haar huis. En haar baan.

Samira vertelt aan iedereen die het maar horen wil dat niet Marieke, maar zij drankjes ging halen. En dat Marieke in de volle zon out is gegaan van de alcohol en dat Loïs toen is weggelopen, de zee in. Is verdronken. Vervolgens heeft Samira samen met haar compleet gebrainwashte man een totaal ander kind begraven. De mogelijkheid dat hun meisje nog leefde, ergens was bij slechte mensen, bang en alleen, hun hulp nodig had, die mogelijkheid wilde haar man niet eens meer onderzoeken. 

Samira zal ze nooit kunnen vergeven. Wat Marieke heeft meegemaakt, dat wens je geen enkele moeder toe. Behalve misschien Samira.

Deel dit verhaal
Sponsoren

banner-eigenzinnig-600px.jpg

Rosa Veldman (Groningen, 1990) schrijft sinds haar tiende levensjaar verhalen. Inmiddels bestaat haar oeuvre uit circa vijftien romans die allemaal nog geschreven moeten worden. In het dagelijks leven maakt zij reclame voor toneelstukken.