18 oktober 2025
leestijd: 3 min
"It's as easy to learn as your ABC" Moord -- ja, dat kan natuurlijk ook nog. God wat zou het heerlijk zijn als ie dood was. Van het idee alleen al...
lees verder
4 oktober 2025
leestijd: 2 min
Het gonsde de hele tijd al op school - in elk geval onder de jongetjes - dat de astronauten op deze dag eindelijk op de maan gingen landen. Het ging...
lees verder
20 september 2025
leestijd: 2 min
Zodra ik Groningen achter me liet, viel de Muur. De twee jaren daarvóór waren misschien niet de beste, maar wel de meest intensieve jaren van mijn muzikale activiteiten geweest, met...
lees verder
6 september 2025
leestijd: 2 min
Schuin aan de overkant woonde Opoe Kappen. Zijn zoon en diens gezin woonden in het hoekhuis naast hem en in de volgende straat was het huis van een van de...
lees verder
23 augustus 2025
leestijd: 2 min
Hij heet Tiddo. Hij vertelt me dat hij al dertig jaar tot de harde kern van de Z-side van FC Groningen behoort. Hij haat FC Twente: 'Lafbekken. Altijd wapens erbij...
lees verder
9 augustus 2025
leestijd: 2 min
Het zat Mum dwars dat ik als haar oudste kind bij de familie in Engeland wel een broodje tonijnsalade at, maar dat ik eenmaal terug in Delfzijl steeds vaker weigerde...
lees verder
12 juli 2025
leestijd: 2 min
De uitspanning aan het water was in de loop der jaren het domein geworden van gekostumeerde heren, die dure zakenlunches wegvergaderden, en gebruinde gezelschappen in de laatste zeilmode, wier ledigheid...
lees verder
21 juni 2025
leestijd: 1 min
Bij de meeste gezinnen in een havenstadje als Delfzijl stond vis stond op het menu. Dat was bij ons thuis ook het geval. Meestal op een vrijdag. Gelukkig niet elke...
lees verder
7 juni 2025
leestijd: 2 min
Soms heb je geluk. Op een doordeweekse dag stuurde het universum mij een verrassing, in samenwerking met Spotify. Het was een nummer dat ik ruim een half jaar geleden had...
lees verder
24 mei 2025
leestijd: 6 min
Om zeven uur 's ochtends begint standaard het geklos van de bovenbuurman. Joseph heet hij, als ik me niet vergist, of Heinrich, en zijn vriendin heet volgens mij Magda. Elke...
lees verder
3 mei 2025
leestijd: 3 min
In de tweede week van januari 1991, op vrijdag wacht ik in de hal van het VU medisch centrum in Amsterdam Buitenveldert op mijn ouders. Dat ze komen is bijzonder. ...
lees verder
19 april 2025
leestijd: 1 min
Kom, dacht ik, lente, ik rijd op de motor naar mijn kantoor. Flink doorrijden, er moet immers uitgegeven worden. Maar de lente en de Moto Guzzi bleken de baas. Ik...
lees verder
12 april 2025
leestijd: 4 min
Sommige mensen zie je bijna dagelijks voordat je ze opmerkt. Niet zien, écht zien. Bij M. gebeurde dat op een vrijdag in november 1977. Ze stond op de markt in...
lees verder
5 april 2025
leestijd: 2 min
Dit is nog niet zo lang geleden. Het punt was, dat van ons gezin iedereen al een keer of zelfs vaker in Londen geweest was, behalve mijn zoon. Hij had...
lees verder
28 december 2024
leestijd: 1 min
Het Kinderboekenweekgeschenk 1966 is een aandoenlijk en gezocht dingetje onder verzamelaars. In een lucifersdoosje zit het: het Zweedse zwaluwmodelletje. Er zit een loepje bij dat ook in het doosje past. ...
lees verder
21 december 2024
leestijd: 5 min
Het geluid van de schuurdeur klinkt. Die klemt een beetje als je hem opent. Even later komt het geluid van de keukendeur. En dan staat Bert in de kamer, in...
lees verder
oudere verhalen
DWARSSTRAAT ZOEKT NIEUWE SCHRIJVERS
Wat is jouw verhaal? We lezen het graag op Dwarsstraat. Stuur je waargebeurde verhaal van max 1500 woorden naar redactie@dwarsstraat.com en misschien ben jij wel een nieuwe Dwarsstrater!
Volg Dwarsstraat op Instagram
Sinds kort zitten we ook op Instagram. Volg ons daar op dwarsstraat.korteverhalen
Nu in de winkel
Bill Mensema - Trash. Decade 9. Uitgebracht door Uitgeverij Passage, Groningen.
BOEKPRESENTATIE BILL MENSEMA
Op zondag 22 juni presenteert Bill Mensema het negende deel uit de DECADE-reeks: 'Trash'.
Han Borg interviewt filosoof schrijver Coen Simon
22 april om 19.30 uur bij de Harmonie in Groningen. Dwarsstraatschrijver Han Borg, die ook denkt dat hij is, interviewt filosoof schrijver Coen Simon.
Vandaag is schrijver-filosoof Coen Simon te gast bij Sociëteit de Harmonie, in samenwerking met Godert Walter. Hij wordt deze avond geïnterviewd door Han Borg over zijn onlangs verschenen boek 'Ik denk dat ik ben', een hervertelling van de meditaties van René Descartes.
Het boek
Als een zeventiende-eeuwse Franse denker zich zes dagen lang terugtrekt in een stoel voor de haard en zijn gedachten de vrije loop laat gebeurt er iets wat de geschiedenis van het denken blijvend verandert. Hij doet de beroemdste 'uitvinding' van de filosofie: cogito ergo sum - zelfs als ik alles in twijfel trek blijft één zekerheid onbetwijfelbaar overeind, namelijk dat ik ben. De harde zekerheid van deze gedachte vormt al eeuwen een grote aantrekkingskracht, want hoe onbetwistbaar die ook is, hoe dat 'ik' eruitziet blijft vooralsnog letterlijk ondenkbaar.
In deze weergaloze hervertelling van Descartes' retraite neemt Coen Simon de lezer mee naar de diepten van het menselijk verstand. Wat blijft er aan zekerheid over? Kan God eigenlijk wel bestaan? En als hij bestaat heeft hij dan sowieso het beste met mij voor? En wie is de lezer die denkt dit te lezen?
Plaats: Sociëteit de Harmonie, Kreupelstraat 10
Aanmelding onder boekpresentatie@societeitdeharmonie.nl
Toegang: 5 euro, leden Harmonie gratis
De moeder van Yde van der Burgh achreef een oorlogsdagboek.
Om het boek uit te kunnen geven zoekt Yde tenminste 200 lezers die het willen kopen.
Mijn moeder hield het dagboek bij van oktober 1944 tot september 1946. Ze schreef heel uitgebreid over wat ze meemaakte, over de mensen om haar heen en over haar opvattingen in het leven. Daardoor is het niet alleen een oorlogsdagboek, maar ook een zelfportret van een jonge vrouw in een heel andere wereld dan die van nu. Ze heeft het (vind ik, maar ik ben niet heel objectief, vrees ik) heel mooi geschreven, scherp in de observaties, en bij vlagen met een mooie dosis humor en cynisme.
Daarom speel ik met de gedachte om de dagboeken in boekvorm uit te geven. Van een uitgever heb ik gehoord dat zij dat willen doen, mits ik een afzet van 200 exemplaren kan garanderen. Of ik dat kan garanderen? Daar heb ik geen idee van. Dat is dan ook mijn vraag aan lezers van Dwarsstraat: hoe denken jullie daarover? En zouden jullie me dat ook laten weten? Stuur me een berichtje op yde-vdb@outlook.com.
Email: yde-vdb@outlook.com
Vanaf 11 april in de winkel
Lammert Voos: Jericho. Uitgebracht door Thomas Rap.
ALBUM ANAMESA
Officieel uit op CD en digitaal: het debuutalbum Anamesa van Dwarsstraatschrijver Leonieke Toering en haar band.
Lammert Voos: een podcast en een nieuw boek
Net uit: het vierde en laatste deel van Lammert's podcast Mijn oom de leeuwentemmer, de podcast die hij maakte met Dwarsstraat-initiator Bert Hadders en gitaarvirtuoos Joost Dijkena. Te beluisteren op Spotify. En begin volgend jaar uit: Lammert's nieuwe boek Jericho. Uitgebracht door Thomas Rap, april 2024.
Over Mijn oom de leeuwentemmer: Het verhaal van mijn enigmatische oom Derk die zijn arm verloor door een leeuw. Een podcast in vier delen vanaf 1 november. Tekst: Lammert Voos, Productie: Bert Hadders De Nozems speelden de begintune, Joost Dijkema speelde banjo en gitaar en Menno Schreuder maakte de omslag.
Over Jericho: Tijdens een verwoestende burgeroorlog probeert correspondent Adam zich een weg te banen door de belegerde stad Jericho, op zoek naar de vrouw die hij beloofd heeft te helpen. Zijn pad wordt daarbij gekruist door onderwijzeres Lidija, die met haar familie vanuit een dorp naar de stad is gevlucht, en de barman van Hotel International, Devlet, die met gevaar voor eigen leven de vluchtelingen voorziet van voedsel en water. Tot slot is er de cynische VN-sergeant De Jong, die om onduidelijke redenen Adam wil helpen met zijn zoektocht. Als de stad definitief ingesloten raakt, ontstaat er een complete anarchie, waarin Adam, Lidija en Devlet hun waardigheid en menselijkheid proberen te bewaren. Maar is dat wel mogelijk midden in een oorlog?
Dwarsstraat tipt #2
Dwarsstraat tipt boeken die wel wat extra aandacht kunnen gebruiken. Deze keer de tip van Leonieke Toering: 'Mijn dochter draagt een steen' van Lilian Zielstra.
'Mijn dochter draagt een steen' van Lilian Zielstra heeft inmiddels al veel positieve reacties opgeleverd, en eentje in deze etalage mag wat mij betreft niet ontbreken. Haar poëzie is bedrieglijk beschrijvend, want stijgt wel degelijk boven die eenvoudige werkelijkheid uit. Een van de thema's die zij in de bundel belicht, is de moederrol: een rol die je plotseling hebt zonder auditie te hebben gedaan, en zonder repetities vooraf: zo, nu ben je moeder, ga maar doen wat moeders doen. Zij morrelt, terecht, aan de vanzelfsprekendheid daarvan. Het gedicht 'Handen', raakte mij in het bijzonder, ik hield het niet droog. Trefzeker, met schijnbaar eenvoudige bewoordingen en zonder te oordelen, durft ze het aan om de vervreemding die het moederschap (ook) met zich mee kan brengen, te benoemen. 'Eindelijk iemand die het verwoordt!' Zullen vele moeders met mij denken. Wonderschoon. Ik hoop dat de bundel nog op veel plekken terecht zal komen: in echte etalages, in brievenbussen, op nachtkastjes en keukentafels. Want dat verdient 'ie.
De laatste exemplaren
De postuum verschenen bundel met muziekverhalen van José. Uitgebracht door uitgeverij Passage, Groningen.
